Van Leningrad naar Petersburg

Van Leningrad naar Petersburg

 Ik heb een nieuwe woonplek gevonden! Anja van het NIP heeft me geholpen aan de gegevens van een makelaar die een kleine studio in de aanbieding had. Het is niet groot en het is een souterrainwoning, dus een mooi uitzicht zit niet inbegrepen. Wel is de locatie heel goed, is er internet en tv en vooral is het ook iets voor mezelf!

De Pesteljastraat met de Panteleimonkerk recht tegenover de ingang naar mijn dom.

Ondanks dat Tanja namelijk erg vriendelijk is en lekker kan koken, is ze ook wel wat bemoeizuchtig in de zin dat ze graag vertelt wat goed voor me is. Zo ziet ze het liefst dat ik dagelijks een sinaasappel eet, geeft ze me extra zelfgebreide wintersokken en gaat ze gillen als ik op blote voeten door het huis loop. Dit omdat ze bang is dat ik kou zou vatten, wat wel enigszins  overdreven overkomt (vooral omdat die stadsverwarming in Rusland standaard op 25 graden ingesteld staat!).  Jullie begrijpen dat zoveel goede zorgen na enige tijd wel wat gaan benauwen en ik er naar uitzie om in een eigen plekje  zoveel op blote voeten te kunnen lopen als ik wil!  

Van de communistische flat aan de rand van de stad, verhuis ik nu naar het historische centrum; oftewel van Leningrad naar Petersburg. De plek is dus heel goed, wel iets verder lopen naar de metro, maar op goede afstand tot het Nederlands Instituut en de universiteit.

Het Michailovskipaleis

Aan het einde van de straat vind je de brug over de grootste gracht van Petersburg, de Fontanka en begint de zomertuin, ooit aangelegd voor de tsaren. Daarachter beginnen al de gebouwen van het enorme complex dat het Winterpaleis vormt.  Het klinkt op deze manier allemaal heel dichtbij, maar alles is groot(s) opgezet in Rusland, dus naar de Hermitage is toch al snel een wandeling van een half uur.

Aan de rand van de zomertuin is door de  zoon van Catharina de Grote overigens nog een paleis neergezet, het Michajlovski paleis. Eigenlijk is dit meer een soort kasteel, compleet met ophaalbrug en muren van middeleeuwse omvang. Dit omdat de zeer incapabele tsaar Paul (Pavel) I, zich alleen veilig waande in een vesting als deze vanwege zijn angst om met geweld van de troon gestoten te worden. Deze angst was niet ongegrond, want door bijna alle hervormingen van zijn moeder ongedaan te maken had Paul in zijn leven veel vijanden gemaakt. Helaas voor hem was het paleis toch nog niet veilig genoeg, want slechts veertig dagen nadat hij hier ging wonen werd hij al verrast door de gevreesde moordenaars. Paul werd door het complot van edelen gevonden in zijn slaapkamer, waar hij zich volgens het verhaal nog wanhopig probeerde te verstoppen achter een gordijn.  Er bestaan overigens ook grote vermoedens dat zijn zoon, de nieuwe tsaar Alexander I (1801), deel uitmaakte van het complot. Tot zover even de familieperikelen van de fascinerende Romanovs en over naar de Pestelja-straat zelf.

Dom 7

Deze heette eerder Panteleimonstraat, naar de (erg mooi gerenoveerde) Panteleimonkerk recht tegenover mijn huis. Deze is in 1714 in opdracht van Peter de Grote gebouwd als dank voor de overwinning op de Zweden (in die tijd de aartsvijanden van de Russen). De naamgever van de straat zoals die nu heet, was Pavel Pestel. Hij  was één van de radicaalste leiders van de Dekabristen (of Decembristen) die met hun ideeën over sociale en economische hervormingen, de eerste vorm van georganiseerd verzet vormde tegen de almacht en het slechte bestuur van de tsaren. In december 1825 leidden zij een groot protest tegen de opvolging van Alexander I door Nicolaas I.  Het protest werd helaas hard uit elkaar geslagen door de keizerlijke garde en de leden van de groep  opgepakt om vervolgens of publiekelijk opgehangen te worden in de Peter en Paul vesting, zoals deze Pavel Pestel, of getrakteerd op een enkeltje Goelag.

Dat de locatie historisch dus erg interessant is, behoeft nu eigenlijk al niet meer uitleg. Toch is er nog meer! Ik woon aan nummer 7, maar in het huis ernaast (nummer 5) heeft niemand minder dan Alexander Poesjkin gewoond terwijl hij zijn belangrijkste Petersburgse werk, De bronzen ruiter (over Peter de Grote), schreef. En in hetzelfde huis een eeuw later, Nadezjda Konstantinovna Kroepspkaja, beter bekend als de vrouw van Lenin.

Op nummer 11 hebben de beroemde componisten Rimski-Korsakov, Moessorgkski en Tsjaikovski enkele jaren van hun leven doorgebracht en toevallig ook nog de dichter/schrijver Joseph Brodsky totdat hij uit de  Sovjet-Unie werd verbannen in 1972. Ik geef toe, het wordt nu bijna ongeloofwaardig, maar om de hoek aan de Fontanka woonde in de jaren ‘30 van de 20^e eeuw ook nog de bekende dichteres Anna Achmatova. Toch komt mijn uitgebreide stadsgids over Petersburg wel redelijk betrouwbaar over!

De ingang op de binnenplaats

Om bij mijn woning te komen moet je onder een poort door, over een binnenplaats en vervolgens een deur nemen die leidt naar verschillende appartementen. In Rusland woon je in een dom (huis) met een nummer (in mijn geval 7) en heb je vervolgens een kvartiera (appartement) met een eigen nummer (voor mij 48). Er zijn dus behoorlijk veel appartementen in zo’n dom. Een balkon (of tuin) is niet gebruikelijk en de meeste Russen zijn gewend aan kleine woningen. Die van mij is nog wat kleiner dan gemiddeld en beslaat niet meer dan zo’n 25 m2, maar dat is altijd nog twee keer de omvang van mijn eerste studentenkamer denk ik dan maar. Ik verwacht dat het wel gaat bevallen!